We trekken vandaag verder oostwaards. 280 km lang bochten linksom en rechtsom. Er zitten weinig rechte stukjes bij. Omdat we allemaal niet zo veel ontbijt ( aardappels, broccoli, scrambled eggs of toast met jam) hebben gehad gaan we om 11 uur la lunchen. De keuken wordt door Peter gecheckt en goed bevonden. We eten kerrie/gember soep, gebakkenrijst met kip en noodles. Prima eten. Hier in Bhutan maar ook in Nepal staan langs de weg overal Tibetaanse gebedsvlaggetjes dit zijn gekleurde rechthoekige stukjestextiel, bedrukt met gebeden en mantra’s en opgehangen in slingers op bergpassen, tempel, rotspunten , bruggen en bij watervallen. Er zijn twee soorten gebedsvlaggen: min of meer vierkante vlaggen, die in slingers worden opgehangen; en verticale vlaggen die worden meestal aan palen bevestigd die in de grond en meestal in groepen staan. Traditioneel komen gebedsvlaggetjes in sets van vijf, van elkeprimaire kleur één plus wit en groen. De vijf kleuren staan voor de vijf elementen. Blauw staat voor ”hemel”, wit voor ”wind”, rood voor ”vuur”, groen voor ”water” en geel voor ”aarde”. Gebedsvlaggetjes worden verondersteld vrede, compassie, kracht en wijsheid te verspreiden. Tibetanen geloven dat bij het wapperen in de wind de gebeden en mantra’s opstijgen naar de goden, die voorspoed brengen aan de ophanger, zijn familie, vrienden, bekenden en zelfs vijanden. Het is een mooi en vrolijk gezicht al die wapperende vlaggetjes overal! Het is hier zo anders als in India. De mensen zien er heel anders uit. Het hebben het uiterlijk van Chinesen. Het verkeer. Weinig auto’s en geen getuter. De natuur en de bergen. Eigenlijk heeft Bhutan maar 1 weg die van westen naar het oosten loopt met 2 aftakkinigen naar India. Afsnijden is geen optie als je de slechte wegen en bochten zat bent aan het einde van de dag. Dat maakt het natuurlijk ook bijzonder. We hebben alle dorpen en steden die aan deze weg leggen van dit land gezien als we het morgen verlaten.
.
