Luchtballonnen hangen boven het hotel als we naar het ontbijt lopen. De zon schijnt en geen zuchtje wind. Die daar boven hebben massel! Na het eten stappen we in onze, nog steeds, vieze auto en rijden langs de vele tempels de stad uit. Monniken groot en klein lopen langs huizen en winkels om hun eten bij elkaar te bedelen. Ook langs de weg staan mensen met zilvere schalen te rammellen om geld optehalen voor ze. Voor het eerst zien we, in groepjes van klein naar groot achter elkaar, roze geklede met een mooie doekjes op hun hoofd.
Naast rijst wordt er ook heel veel mais verbouwd. Bij de huizen hangen ze, worden gedroogd en gepeld en dan op grote zeilen uit gestoort voordat het in zakken gaat.
Heel grappig is het ”Barbapappa” schrift dat ze hier gebruiken. Het zijn rondjes met stukjes eruit aan alle kanten of op en aan elkaar geschreven.
In Myanmar worden op 8 november verkiezingen gehouden. De mensen kunnen kiezen tussen de Nationale Liga voor Democratie (NLD), de partij van mensenrechtenactiviste Aung San Suu Kyi ( ze had de vorige verkiezing huisarrest en kon dus toen kon ze niet meedoen) , en de met de militairen gelinkte Uniepartij voor Solidariteit en Ontwikkeling USDP. De strijd is op straat te merken. Busjes en vrachtwagens vol mensen die propageren voor hun partij. Daarom zijn er ook meer politie en militaire op straat om ongeregeld heden de kop in te drukken.
We genieten van de natuur en de omgeving. In Myamar is het presies helemaal goed. De natuur en de landschappen zijn prachtig maar er zijn genoeg mensen opstraat. Overal gebeurt wat maar het is lang niet ze bedrijvig als in India.
Om een uur of 4 komen we aan bij de ”river side” bungalow. Ook weer zo’n mooi plekje met een heerlijke kamer.
