Etappe 20 is een makkie daarom 8 uur ontbijt. Het is een beetje gek, messen gebruiken ze zeker niet daarom maar smeren met een lepel, dat gaat ook. Als ik aan een meisje vraag of ze de thermoskan wilt vullen met koffie moet zij en de andere meisjes erg giegellen. Dan komt ze met heet water. Engels verstaan en spreken is in dit gedeelte van China nog echt wel een dingetje. Ik wijs de koffie pot aan en dan begrijpt ze het. Ik krijg een gevulde kan mee.
We rijden het eerste stuk de stad uit. Met het raam open hoor je hier en daar het geluid van keel roggelende mensen (mannen en vrouwen) die daarna alles gewoon op straat uit spugen. De meeste taxi chauffeurs roggelen even diep, draaien het raampje open en hangen hun hoofd naar buiten om, met veel en luide bijgeluiden, hun fluim ergens op straat te deponeren. Het is echt een heel goor gehoor en gezicht.
De stad uit gaan we eerst een stuk binnendoor. Hier is de weg weer slecht tot erg slecht maar er wordt veel aan onderhoud gedaan. Hier geen flats maar huizen. Oud en nieuw door elkaar. Bij de steenhouwerijen waar we langs rijden worden voornamelijk grafmonumenten gemaakt, wat een kunststukken. We hadden ze al eerder gezien op de heuvels. Dat betekend waarschijnlijk dat er hier ook katholieke mensen wonen.
Na ongeveer een uurtje of 2 gaan we via de Express-way richting Kunming. Via een iets andere weg dan het raod book aangeeft bereiken we het Wyndham Grand. We brengen de koffers naar de kamer en lopen dan de stad in. Starbucks, PizzaHut, McDonalds en KFC, het is hier allemaal. We lopen een rondje door de shopping mall en doen boodschapjes bij Carrefour. Hier is echt van alles te koop. Vanavond eten we bij een Koreaans restaurant. We nemen plaats om de bakplaat heen. Als eerste gaan er eendentongen op de plaat. Dan Waghu biefstuk, garnalen, varkenslapjes en groenten. De kok is heel druk bezig, het komt een beetje zenuwachtig over. We zitten gezellig en het eten is prima. Weer eens wat anders.
