Een na laatste etappe. Vandaag naar de Toyota fabriek.
Een Japanse ondernemer, Sakichi Toyoda, vond aan het einde van 19e eeuw een weefmachine uit die automatisch stopte zodra de draad brak. Hierdoor kon één werknemer meerdere machines beheren, waar vroeger per machine een werknemer nodig was om de machine te stoppen als de draad brak. Een Engels bedrijf betaalde een groot bedrag om de weefmachine in Europa te mogen bouwen. De zoon van Toyoda, Kiichiro Toyoda, kreeg dit geld om een eigen bedrijf op te richten. Kiichiro besloot autofabrikant te worden.
In 1936 begon de productie van het eerste model AA. Een jaar later werd de fabriek hernoemd naar Toyota Motor Corporation. Kiichiro Toyoda stelde zich als doel om de beste auto’s van de wereld te bouwen. Vlak na de Tweede Wereldoorlog werd een kwaliteitscontrolesysteem voor auto’s ingevoerd, onder de naam ”Toyota production system”, wat later wereldwijd bekend raakte als Lean manufacturing. De Toyota’s raakten (zoals zoveel Japanse automerken) al snel bekend om hun betrouwbaarheid. De doelstelling voor Kiichiro Toyoda was in dat opzicht geslaagd. Het bedrijf staat bekend om een speciale bedrijfsfilosofie die wel ’Toyotisme’ wordt genoemd; het was het eerste bedrijf dat het just in time-concept invoerde als productiemethode; een bedenksel van Toyota’s productiechef Taiichi Ohno. Anno 2006kent Toyota nog steeds de minste mankementen per geproduceerde auto.[bron?] Nog steeds is Toyota een voorloper in diverse kwaliteitsmanagement- en productiemanagementprincipes. Het Toyota Production System is inmiddels door meerdere bedrijven, zoals Caterpillar en Daf gekopieerd.
